Wijnreis in Rusland
Proefschrift
Ik had nooit verwacht op wijnjacht te zijn in Rusland en na een lange tocht door een regio vol wijngaarden meer ik vol verwachting aan bij wijnmaker Myskhako, op een zonovergoten heuvel aan de Zwarte Zee. Hier zijn ze erg blij met buitenlands bezoek en meteen wordt de bloedmooie Jekaterina op me afgestuurd om alle hoeken van het bedrijf te laten zien. Ik kijk mijn ogen uit.
Via een hallen met roestige sovjetinstallaties en moderne wijntanks kom ik aan in de kelders waar diverse wijnen op eikenhouten vaten liggen te rijpen. Dit is de bakermat van de sovjetchampagne, de sovetskoye shampanskoye, en mij wordt een fruitige proefsessie beloofd aan het eind van de rit. Maar voor dit feest begint, word ik eerst ondergedompeld in de boeiende geschiedenis van dit oude bedrijf. Gedurende de bitterharde strijd met het Duitse leger om havenstad Novorossiejsk gebruikte de latere partijleider Brezjnev de wijnkelders als bunker. Hierdoor verviel de oude glorie van Myskhako niet en bleven hoge partijfunctionarissen hier komen voor luxe proeverijen van de volkschampagne, die toch vooral ten goede kwam aan de hoge heren. Nog altijd is een vergadertafel vol sovjet-artefacten te bewonderen in de ondergrondse ruimtes en ligt het erbij alsof mannen met grote pet en rinkelende medailles op de borst elk moment binnen kunnen stappen.
Jekaterina neemt me mee naar een privéruimte in het restaurant waar al een mooie selectie flessen klaar staat. We vangen aan met een frisse riesling uit 2009 gevolgd door een complexe chardonnay wiens honingtinten nog lang ronddansen op mijn palet. De wijn is echt goed en ik ben helemaal klaar voor mijn eerste kennismaking met de Russische shampanskoye. De gids schenkt een heerlijk fruitige mode pearl , gemaakt van de muscat ottoneldruif. Aangenaam kennis te maken. Na een korte pauze gaan we over op de rode wijn, waarvoor wijnmaker Roman Neborski zelf aanschuift. Trots opent hij een grand reserva uit 2008 ‘een topjaar voor deze cabernet sauvignon’. De wijn is enorm fruitig, met volle tonen van bramen en bessen. Die gaat mee naar huis beslis ik. De sessie eindigt met een stroperige ijswijn , waarna ik nog een tijdlang geboeid luister naar Roman en Jekaterina’s verhalen over de geschiedenis en toekomst van het bedrijf. Pas aan het eind van de middag schuiven we onze stoelen aan en loop ik met de wijn onder de arm richting het strand. Jekaterina schuift aan met twee glazen die ze snel meepikte van de bar. Met de golfslag van de Zwarte Zee, de ondergaande zon en een heerlijke wijn waan in me in een andere wereld.
