Zap de hond of gooi een granaatappel op zijn kop

Sinds ik Roemenië binnenfietste, ben ik op mijn hoede. Ondanks alle waarschuwingen is dit totaal niet voor beren of zelfs mensen die zo gevaarlijk zouden zijn, maar voor

Yella yella de berg op

‘Yella, yella’ Buiten adem kijk ik op en zie drie lachende scooterboys met de platte hand omhoog en omlaag gaan: wenken op z’n oosters. ‘Yella, yella’, ja ik kom al.

Verslag uit de koelkast

Lekker, wolkjes blazen vanuit je eigen bed. Ik lig diep ingepakt in mijn mummieslaapzak en zie dat het langzaam licht wordt aan het Cildirmeer in Noord-Turkije.

Opkomst van de As der Vromen

Sinds de Verenigde Staten zich onder Obama en Trump terug begonnen te trekken uit het Midden-Oosten, lijkt het lokale schaakbord overvol te raken met

Kilo’s en kilometers

De eerste maanden van de reis was het zomer in Europa. Goede wegen, warm weer en veel kamperen in de vrije natuur. Soms was het zwoegen: in de Tatra’s,

Just another day

Op de fiets is geen dag hetzelfde, en dat is precies de bedoeling van deze reis. Je bent overgeleverd aan de grillen van het weer, de weg en de mensen die je ontmoet.

Turkije: een wit voetje

Enorme Turkse vlaggen en portretten van Atatürk verwelkomen me in het randgebied van Oost-Turkije. Ik fiets via de Koerdische gebieden naar Iran, een soort

Een schrift vol leugens

Turkije is een va de meest moderne landen waar ik de laatste paar maanden ben geweest. Het is een stuk welvarender dan de laatste Oost-Europese landen waar ik was.