Rusland

‘Ben ik echt in Rusland?’, vraag ik me af als ik mijn fiets van de veerpont afrijd. Met open ogen gooi ik mezelf in dit nieuwe avontuur en kom erachter dat de Kaukasus een van de culturele hoogtepunten van mijn reis wordt.

‘Je leert ermee omgaan’, zegt Ilya nuchter. Volgens hem leeft iedereen in angst voor een aanslag, ‘Maar toch ook het gevoel van: ach, het leven gaat door’.
Ik had nooit verwacht op wijnjacht te zijn in Rusland en na een lange tocht door een regio vol wijngaarden meer ik vol verwachting aan bij wijnmaker Myskhako, op een
Rusland is met afstand het grootste land ter wereld. Het herbergt 160 volken, er worden 100 talen gesproken en het verschil tussen een boer in Kamtsjatka en een Moskoviet is enorm.
Het dode hout van appelbomen kraakt onder het gewicht van mijn fiets als ik me in de vroege morgen een weg baan uit het bos waar ik kampeerde. De zon is net verschenen
Het mooie aan reizen is de tijd die je besteedt aan het fantaseren over plaatsen, het plannen van een route en de voorpret van de reis er naartoe om vervolgens alles weer omver
Zoals gewoonlijk hebben de bewoners van het vorige land me al lekker gemaakt met het beloofde land aan de andere kant van de grens. Ik ben overgestoken met een
Beton, staal en vieze industrie, Rusland is bepaald niet het eerste land waar je aan denkt als het gaat om milieuvriendelijk wonen en een prettige leefomgeving in steden.
Het dode hout van appelbomen kraakt onder het gewicht van mijn fiets als ik me een weg baan uit het bos in de vroege morgen. De zon is net verschenen boven de