Wildkamperen op fietsreis

Altijd kunnen gaan waar je wilt, onafhankelijk van busschema’s, hotels, restaurants, steden en winkels. Dit zijn voor mij voorwaarden om me vrij te voelen op mijn fietsje.

Boerenverstand

Stapels tomaten liggen te verrotten langs het zandpad, vlak buiten de Javaanse stad Bandung. Boer Sarip kon zijn kleine partij tomaten niet tegen een redelijke prijs verkopen,

De laatste slagen

Ik-zal-niet-lopen, ik-zal-niet-lopen. Met het zweet in de ogen herhaal ik buiten adem mijn mantra. Mijn shirt is doorweekt en er vallen druppels van mijn elleboog en kin als

Een pitstop, geen eindpunt

Als op een normale ochtend zit ik aan de rand van een rijstveld te kijken naar de zonsopkomt. In de relatieve koelte van de Javaanse decembermorgen, stort ik me op mijn

Eenzame ramadan

Nadat de Indonesische autoriteiten eindelijk inzagen dat bidden, tropische hitte en traditionele geneeswijzen het coronavirus niet zouden stoppen, werden er langzaam

Bali: de aankomst

Terwijl mijn vader vertelt over hun vlucht, zit mijn zusje Anne te seinen dat mijn shirt klaar is voor de vuilnisbak. Ik heb een arm om mijn moeder heengeslagen en neem nog

Culinaire avonturen bij de Batak

Stapels geurige kruidnagels, brommers met trosjes levende kippen aan weerszijden en kleedjes waar vrouwen met wollen mutsen voor stapels met uien zitten; de markt blijft

Aan de voeten van Brahma

Ik zit rillend onder een beeldje van de olifantgod Ganesh en lepel voorzichtig de hete stoofpot naar binnen terwijl de mist het houten huisje steeds verder opslokt.

Indonesië